توری ایمنی نوعی محصول ضد سقوط است که می‌تواند از سقوط افراد یا اشیاء جلوگیری کند و از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کرده و آنها را کاهش دهد. این محصول برای ساختمان‌های بلند، ساخت پل، نصب تجهیزات در مقیاس بزرگ، کار در ارتفاع بالا و سایر مکان‌ها مناسب است. مانند سایر محصولات حفاظتی ایمنی، توری ایمنی نیز باید مطابق با رویه‌های عملیاتی ایمنی و الزامات عملکرد مورد استفاده قرار گیرد، در غیر این صورت قادر به ایفای نقش حفاظتی خود نخواهند بود.
طبق مقررات مربوطه، استاندارد تورهای ایمنی باید به شرح زیر باشد:
① مش: طول ضلع نباید از 10 سانتی‌متر بیشتر باشد و شکل آن می‌تواند به صورت لوزی یا مربع باشد. قطر مش لوزی باید موازی با لبه مش مربوطه باشد و قطر مش مربع باید موازی با لبه مش مربوطه باشد.
② قطر طناب جانبی و مهار تور ایمنی باید دو برابر یا بیشتر از طناب تور باشد، اما کمتر از 7 میلی‌متر نباشد. هنگام انتخاب قطر و مقاومت پارگی طناب تور، باید با توجه به جنس، فرم ساختاری، اندازه مش و سایر عوامل تور ایمنی، قضاوت منطقی انجام شود. کشش پارگی معمولاً 1470.9 نیوتن (نیروی 150 کیلوگرم) است. طناب جانبی به بدنه تور متصل است و همه گره‌ها و گره‌های روی تور باید محکم و قابل اعتماد باشند.
③ پس از برخورد تور ایمنی با یک کیسه شن ۱۰۰ کیلوگرمی شبیه سازی شده به شکل انسان با مساحت کف ۲۸۰۰ سانتی متر مربع، طناب تور، طناب جانبی و مهار نباید پاره شوند. ارتفاع تست ضربه انواع تورهای ایمنی: ۱۰ متر برای تور افقی و ۲ متر برای تور عمودی است.
④ تمام طناب‌ها (نخ‌ها) روی یک تور باید از جنس یکسانی باشند و نسبت مقاومت خشک به مرطوب آنها کمتر از 75٪ نباشد.
⑤ وزن هر تور معمولاً از 15 کیلوگرم تجاوز نمی‌کند.
⑥ هر تور باید دارای یک علامت دائمی باشد، محتویات آن باید شامل موارد زیر باشد: جنس؛ مشخصات؛ نام سازنده؛ شماره و تاریخ تولید سری ساخت؛ مقاومت طناب تور در برابر پارگی (خشک و مرطوب)؛ مدت اعتبار.
زمان ارسال: ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲