طناب استاتیک چیست؟

طناب‌های استاتیک به دو دسته طناب‌های نوع A و طناب‌های نوع B تقسیم می‌شوند:

طناب نوع A: برای غارنوردی، نجات و کار روی سکوهای طنابی استفاده می‌شود. اخیراً، از آن برای اتصال به سایر وسایل برای ترک یا رفتن به سکوی کار دیگر در شرایط پرتنش یا معلق استفاده می‌شود.
طناب نوع B: همراه با طناب کلاس A به عنوان محافظ کمکی استفاده می‌شود. باید از ساییدگی، بریدگی و فرسودگی طبیعی دور نگه داشته شود تا احتمال سقوط کاهش یابد.

طناب‌های استاتیک به طور سنتی در اکتشاف و نجات غار استفاده می‌شوند، اما اغلب در سرازیری‌های مرتفع نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند و حتی می‌توانند به عنوان محافظ طناب بالایی در باشگاه‌های سنگ‌نوردی استفاده شوند؛ طناب‌های استاتیک به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تا حد امکان خاصیت ارتجاعی کمی داشته باشند، بنابراین به سختی می‌توانند ضربه را جذب کنند.

طناب استاتیک مانند یک کابل فولادی است که تمام نیروی ضربه را مستقیماً به سیستم حفاظتی و فردی که از آن سقوط کرده است منتقل می‌کند. در این حالت، حتی یک سقوط کوتاه نیز تأثیر بسیار زیادی بر سیستم خواهد داشت. در کاربردهایی مانند طناب ثابت، نقطه کشش آن روی یک دیوار، صخره یا غار عظیم خواهد بود. طنابی که انقباض نسبتاً کمی دارد، طناب استاتیک نامیده می‌شود و تحت تأثیر وزن بدن حدود ۲٪ افزایش طول خواهد داشت. برای محافظت از طناب در برابر سایش زیاد، معمولاً طناب را ضخیم‌تر می‌کنند و یک غلاف محافظ زبر به آن اضافه می‌کنند. طناب‌های استاتیک معمولاً بین ۹ تا ۱۱ میلی‌متر قطر دارند، بنابراین معمولاً برای صعود، فرود و استفاده از قرقره مناسب هستند. طناب‌های نازک‌تر بهترین انتخاب برای کوهنوردی آلپاین هستند زیرا نگرانی اصلی در کوهنوردی آلپاین وزن است. برخی از اعضای گروه از طنابی ساخته شده از مواد پلی‌پروپیلن شل به عنوان طناب ثابت استفاده می‌کنند. این نوع طناب سبک‌تر و ارزان‌تر است، اما نمی‌توان از این نوع طناب استفاده کرد و مستعد مشکلات است. طناب استاتیک باید دارای میزان پوشش رنگ اصلی ۸۰٪ باشد و کل طناب نمی‌تواند بیش از دو رنگ فرعی داشته باشد.