Funes statici in funes generis A et funes generis B dividuntur:
Funis Typus A: ad speluncas, ad salutem, et ad suggesta laboris cum funibus adhibetur. Nuperrime, ad coniungendum cum aliis instrumentis ad discedendum vel ad aliam suggestam laboris in situ tenso vel suspenso eundi adhibitus est.
Funis Typi B: una cum fune Classis A ut praesidium auxiliare adhibetur. Ab abrasionibus, incisionibus, et naturali detrimento arcendus est ad casus casuum minuendos.
Funes statici tradito modo in exploratione speluncarum et liberatione adhibentur, sed saepe in descensu in alta altitudine adhibentur, et etiam ut praesidium funis superioris in palaestris scandendi rupium adhiberi possunt; funes statici designantur ut quam minimam elasticitatem habeant, ita ut vix impetum absorbere possint.
Funis staticus similis est funi ferreo, qui omnem vim impetus directe ad systema tutelae et personam quae cecidit transmittit. Hoc in casu, etiam brevis casus maximum impetum in systema habebit. In applicationibus ut fune fixo, punctum trahendi eius in magno muro, rupe vel spelunca erit. Funis cum contractione relative parva funis staticus appellatur, et sub actione ponderis corporis circiter 2% elongabitur. Ad funem a multa detritione superflua protegendum, funis plerumque crassior fit et vagina protectora aspera additur. Funes statici plerumque inter 9mm et 11mm in diametro sunt, ita plerumque apti sunt ad ascensum, descensum, et usum trochlearum. Funes tenuiores optima electio sunt ad ascensum alpinum, cum cura principalis in ascensu alpino pondus sit. Quidam expeditionarii funem e materia polypropylena laxa factum ut funem fixum utuntur. Hoc genus funis levius et vilius est, sed hoc genus funis adhiberi non potest, et difficultatibus obnoxium est. Funis staticus debet habere rationem coloris principalis 80% tegendi, et totus funis non potest duos colores secundarios excedere.
Tempus publicationis: IX Ianuarii MMXXIII