เชือกสถิตย์คืออะไร?

เชือกสถิตย์แบ่งออกเป็นเชือกประเภท A และเชือกประเภท B:

เชือกประเภท A: ใช้สำหรับการสำรวจถ้ำ การกู้ภัย และการทำงานบนแท่นเชือก ในปัจจุบันมีการใช้เชือกชนิดนี้เชื่อมต่อกับอุปกรณ์อื่นๆ เพื่อออกจากหรือไปยังแท่นทำงานอื่นในสถานการณ์ตึงเครียดหรือหยุดชะงัก
เชือกประเภท B: ใช้ร่วมกับเชือกประเภท A เพื่อเป็นการป้องกันเสริม ต้องหลีกเลี่ยงการเสียดสี รอยบาด และการสึกหรอตามธรรมชาติ เพื่อลดโอกาสการตก

เชือกคงที่มักใช้ในการสำรวจถ้ำและกู้ภัย แต่เชือกคงที่มักใช้ในการลงเขาที่สูง และยังใช้เป็นเชือกป้องกันด้านบนในยิมปีนหน้าผาได้ด้วย เชือกคงที่ได้รับการออกแบบให้มีความยืดหยุ่นน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ จึงแทบจะดูดซับแรงกระแทกไม่ได้เลย

เชือกสถิตย์มีลักษณะเหมือนสายเคเบิลเหล็ก ซึ่งส่งผ่านแรงกระแทกทั้งหมดไปยังระบบป้องกันและผู้ที่ตกลงมาโดยตรง ในกรณีนี้ แม้การตกเพียงเล็กน้อยก็ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อระบบ ในการใช้งานอย่างเช่นเชือกยึดตรึง จุดลากของเชือกจะอยู่ที่กำแพงขนาดใหญ่ หน้าผา หรือถ้ำ เชือกที่มีการหดตัวค่อนข้างน้อยเรียกว่าเชือกสถิตย์ และจะยืดออกประมาณ 2% ภายใต้แรงกระทำของน้ำหนักตัว เพื่อป้องกันเชือกจากการสึกหรอเพิ่มเติม เชือกมักจะถูกทำให้หนาขึ้นและเพิ่มปลอกหุ้มป้องกันแบบหยาบ เชือกสถิตย์มักจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางระหว่าง 9 มม. ถึง 11 มม. จึงเหมาะสำหรับการขึ้นลง และการใช้รอก เชือกที่บางกว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการปีนเขาแบบอัลไพน์ เนื่องจากข้อกังวลหลักในการปีนเขาแบบอัลไพน์คือน้ำหนัก สมาชิกบางคนของคณะสำรวจใช้เชือกที่ทำจากวัสดุโพลีโพรพีลีนแบบหลวมเป็นเชือกยึดตรึง เชือกชนิดนี้มีน้ำหนักเบาและราคาถูกกว่า แต่เชือกชนิดนี้ไม่สามารถใช้งานได้และมักมีปัญหา เชือกคงที่จะต้องมีอัตราการครอบคลุมสีหลัก 80% และเชือกทั้งหมดจะต้องไม่เกินสองสีรอง