چگونه طناب دینامیک مناسب را انتخاب کنیم؟

طناب‌های کوهنوردی را می‌توان به طناب‌های دینامیک و طناب‌های استاتیک تقسیم کرد. طناب دینامیک خاصیت کشسانی خوبی دارد، به طوری که در صورت سقوط، می‌توان آن را تا حدی کشید تا آسیب ناشی از سقوط سریع به کوهنورد کاهش یابد.

سه نوع طناب دینامیک وجود دارد: تک طناب، نیم طناب و دو طناب. طناب‌های مربوط به کاربردهای مختلف، متفاوت هستند. تک طناب به دلیل سادگی و سهولت استفاده، بیشترین کاربرد را دارد. نیم طناب که به عنوان طناب دو طناب نیز شناخته می‌شود، از دو طناب برای خم شدن همزمان در اولین نقطه حفاظتی هنگام صعود استفاده می‌کند و سپس دو طناب در نقاط حفاظتی مختلف خم می‌شوند تا جهت طناب به طور هوشمندانه تنظیم شود و اصطکاک روی طناب کاهش یابد، اما همچنین ایمنی افزایش می‌یابد زیرا دو طناب برای محافظت از کوهنورد وجود دارد. با این حال، معمولاً در کوهنوردی واقعی استفاده نمی‌شود، زیرا روش کار با این نوع طناب پیچیده است و بسیاری از کوهنوردان از روش آویز کردن و آویزان کردن سریع استفاده می‌کنند که می‌تواند جهت طناب تکی را نیز بهتر تنظیم کند.
طناب دوتایی برای ترکیب دو طناب نازک در یک طناب است تا از حادثه بریده شدن و افتادن طناب جلوگیری شود. به طور کلی، برای صعود با طناب از دو طناب با مارک، مدل و دسته یکسان استفاده می‌شود. طناب‌هایی با قطر بزرگتر ظرفیت تحمل، مقاومت در برابر سایش و دوام بهتری دارند، اما سنگین‌تر نیز هستند. برای صعود با تک طناب، طناب‌هایی با قطر 10.5 تا 11 میلی‌متر برای فعالیت‌هایی که نیاز به مقاومت بالا در برابر سایش دارند، مانند صعود از دیواره‌های سنگی بزرگ، تشکیل یخچال‌های طبیعی و عملیات نجات، معمولاً با وزن 70 تا 80 گرم بر متر مناسب هستند. 9.5 تا 10.5 میلی‌متر ضخامت متوسطی با بهترین کاربرد دارد، معمولاً با وزن 60 تا 70 گرم بر متر. طناب 9-9.5 میلی‌متر برای صعود سبک یا صعود سرعتی، معمولاً با وزن 50 تا 60 گرم بر متر مناسب است. قطر طناب مورد استفاده برای صعود با نیم طناب 8 تا 9 میلی‌متر است، معمولاً فقط 40 تا 50 گرم بر متر. قطر طناب مورد استفاده برای صعود با طناب حدود 8 میلی‌متر است، که عموماً فقط 30 تا 45 گرم بر متر مربع وزن دارد.

تأثیر
نیروی ضربه، شاخصی از عملکرد ضربه گیری طناب است که برای سنگنوردان بسیار مفید است. هرچه مقدار آن کمتر باشد، عملکرد ضربه گیری طناب بهتر است که می‌تواند از سنگنوردان بهتر محافظت کند. به طور کلی، نیروی ضربه گیری طناب زیر 10 کیلونیوتن است.

روش اندازه‌گیری خاص نیروی ضربه به این صورت است: طنابی که برای اولین بار استفاده می‌شود، زمانی سقوط می‌کند که وزنی معادل ۸۰ کیلوگرم (کیلوگرم) را تحمل کند و ضریب سقوط (Fall Factor) برابر با ۲ باشد و حداکثر کششی که طناب تحمل می‌کند. در این میان، ضریب سقوط = فاصله عمودی سقوط / طول مؤثر طناب.

درمان ضد آب
وقتی طناب خیس شد، وزن آن افزایش می‌یابد، تعداد سقوط‌ها کاهش می‌یابد و طناب خیس در دمای پایین یخ می‌زند و به یخ تبدیل می‌شود. بنابراین، برای صعود به ارتفاعات بالا، استفاده از طناب‌های ضد آب مخصوص یخ‌نوردی بسیار ضروری است.

حداکثر تعداد سقوط
حداکثر تعداد سقوط، نشان دهنده استحکام طناب است. برای یک طناب، حداکثر تعداد سقوط به ضریب سقوط ۱.۷۸ و وزن جسم در حال سقوط ۸۰ کیلوگرم اشاره دارد؛ برای نیم طناب، وزن جسم در حال سقوط ۵۵ کیلوگرم است و سایر شرایط بدون تغییر باقی می‌مانند. به طور کلی، حداکثر تعداد سقوط طناب ۶ تا ۳۰ بار است.

توسعه‌پذیری
شکل‌پذیری طناب به دو بخش شکل‌پذیری دینامیکی و شکل‌پذیری استاتیکی تقسیم می‌شود. شکل‌پذیری دینامیکی نشان دهنده درصد کشیدگی طناب است زمانی که طناب وزنی معادل ۸۰ کیلوگرم را تحمل می‌کند و ضریب سقوط ۲ است. کشش‌پذیری استاتیک نشان دهنده درصد ازدیاد طول طناب است زمانی که وزنی معادل ۸۰ کیلوگرم را در حالت سکون تحمل می‌کند.